در ایران نیز، با شروع جنگ، جریان ادبی جدیدی به وجود آمد که در آن نویسندگان و شاعران با تکیه بر آیین های دینی و اعتقادی و باورهای اسلامی و نیز انگیزش های عاطفی و حماسی، ادبیّاتی را ایجاد کردند که از آن با توجّه به موضوع و محتوایش، با عنوان ادبیّات دفاع مقدّس یاد می شود. مسأله اصلی این جستار، بررسی ساختار زبان شعر دفاع مقدس در دهة هفتاد است که با مطالعة دفترهای شعری شاعران این دوره و همچنین کنگره های سراسری شعر دفاع مقدس صورت گرفته است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که شعر شاعران این دوره در حوزة زبان از ویژگی های خاصی برخوردار است؛ از جمله: استفاده از لغات و واژگان جدید و غیرفارسی، به کارگیری الفاظ و اصطلاحات بومی و محلی، استفاده از نام عملیات ها، شهرها، مناطق جنگی و تسلیحات نظامی، استقبال از سبک هندی، به کارگیری تعابیر و اصطلاحات احکام و مسائل شرعی و...
دیدگاه خود را بنویسید