با شروع جنگ تحمیلی از سوی عراق، در ایران فصلی نو از ادبیات نمایان شد که همراه با تغییر و تحولات گوناگونی بود. شاعران در این دوره، حرکت پویا و جدیدی را در عرصة ادبیات معاصر آغاز کردند و هريك بنابر ذوق، استعداد و توانايي و نگرش خود، به قالب هاي مختلف شعري از جمله: غزل، رباعي، دوبيتي، شعر نو، مثنوي و غيره براي شناساندن ابعاد مختلف جنگ و سلحشوري ها و مقاومت هاي سربازان و مجاهدان جبهه و پشت جبهه روي آورده اند و توانسته اند اشعاري بسرايند كه از جمله درخشان ترين جلوه هاي ادبیّات دفاع مقدّس به شمار مي آيد. آنان باعث پيدايش تغييرات خاصّي در شعر شده اند. در اين ميان، بعضي قالب ها از نظر كميّت بخصوص در دهة هفتاد استقبال كمتري يافتند؛ مانند: قطعه، قصيده، مستزاد، تركيب بند و ترجيع بند و بعضي نيز با استقبال بيشتري مواجه شدند؛ مانند: غزل، شعر نو و شعر سپيد كه نوعي از قالب شعر نو محسوب مي گردد. در این جستار کوشش شده است تا قوالب شعری دفاع مقدس با ذکر شاهد مثال هایی بررسی و تبیین گردد.
دیدگاه خود را بنویسید